Katliamın hemen ertesinde başbakan çıkıp demişti ki: "Ahmet mi Mehmet mi, Silahlı Kuvvetler bilemez ki!" Di mi? Her ihtimale karşı, Ahmet Mehmet, hepsini bombalar. Şimdi varılan nokta da bu mantığın geçerli kabul edilmesi; başka bir mesele yok yani. Burası burası olmasaydı, hak, adalet, vicdan gibi şeylerden sözederdik. Fakat artık zûldür.
Yine de size hatırlatayım: Otuz dört insanın göz göre göre paramparça edilerek öldürüldüğü yer, askeriyenin kaçağa gidip gelen gençleri ismen tanıdığı bildiği bir yerdir. Bu şekildeki bir bombalamaya meşruiyet kazandırıp kazandırmayacağı tartışması bir yana, "PKK'li zannettik"in mâkûl hiçbir izahı yoktur. Oradaki yerleşik askerî birliğe sorulması halinde oradaki komutanın, "Evet, bugün şu kadar insan gitti, akşama da dönerler" dememesi ihtimal dışıdır. Sorulmamışsa vahim, dememişse daha vahimdir. Ayrıca, ilk bombalamadan sonra köylüler (aralarında koruculuk yapanlar da var) telefonlara sarılıp "onlar bizim çocuklarımız" diye haber verdiler; kalan sağlar da bombalandı. Köylüler askerleri yaralılar için yardıma çağırdı, asker gönderilmedi. Ambulanslar geldi, asker yollarını kesip bekletti. Kovuşturmaya yer yok, ha? Tabiî, yoktur... Devlet dersinde öldürülmüşsen, adının hatırlandığına bile şükredeceksin. Roboski üzerine yaptığım filmin (Ağlama Anne, Güzel Yerdeyim) tek hedefi kurbanlarının adlarının, yüzlerinin hatırlanmasıydı. Şimdi onların her gece başbakan ve genelkurmay başkanının rüyalarına girmesini çok isterim. (Buradaki fotoğraf Roboski -Ortasu- köyünden, Mahsun Encü'nün evinden; belgesel için birlikte çalıştığımız arkadaşım Metin Yılmaz çekti. Mahsun 16 yaşındaydı. Arkadakiler ailesi. Formanın göğsünde Roboski yazılı.)
0 için yorumlar"Kim yaptı, belliymiş işte..."